زندگی خانه ایست با دو پنجره  ؛

یکی از این پنجره ها رو به دریا و زیبایی ها باز میشود و پنجره ی دیگر رو به کویر خشک و سوزان و بی آب و علف نا امیدی .

اگر از پنجره ی اول به بیرون نگاه کنی خود را سوار بر کشتی می بینی که به سوی مقصد در

حرکت است  و اگر از پنجره ی دیگر به تماشا بنشینی ، خواهی دید که سوار بر شتری هستی و

در بیابانی بی آب و علف سرکردان ، بی آنکه به مقصد برسی .

پس زندگی را از آن پنجره ای ببین که آن را به تو زیباتر نشان می دهد .

زندگی کن و افسار آن را در  دست بگیر تا زندگی بر تو چیره نشود ...